Σαν σήμερα γεννήθηκε ο άνθρωπος, που έμελε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους αθλητές και απόλυτο σύμβολο του αθλήματος, το οποίο και συνεχίζει να υπηρετεί.
Γιατί ο Φέντερερ δεν είναι...
απλά ο σπουδαιότερος τενίστας, είναι το ίδιο το τένις…
Όλα ξεκίνησαν στις 8 Αυγούστου του 1981, κάπου στα σύνορα μεταξύ Ελβετίας, Αυστρίας και Γερμανίας, κοντά στη Ζυρίχη. Οι γονείς του, Ρόμπερτ και Λινέτ Φέντερερ, φυσικά, ούτε που θα διανοούνταν, ότι ο γιος τους, κάποια στιγμή, θα γινόταν ένας από τους περισσότερο αναγνωρίσιμους ανθρώπους παγκοσμίως και το όνομά του θα ταυτιζόταν με ένα ολόκληρο άθλημα, αυτό της αντισφαίρισης.
Το ταλέντο του φάνηκε από πολύ νωρίς. Η απίστευτη άνεση με την οποία έπαιζε το τόσο απαιτητικό, τεχνικά, άθλημα του τένις, δεν πέρασε απαρατήρητη, με τον ίδιο να κατακτά τον τίτλο των juniors στο Wimbledon, τόσο στα μονά όσο και στα διπλά, το 1998, σε ηλικία 17 ετών.
Μάλιστα, τη χρονιά εκείνη, την ολοκλήρωσε όντας στη νο1 θέση στην συγκεκριμένη ηλικιακή κατηγορία, βάζοντας σιγά-σιγά πλώρη για την ATP tour. Σαν είδωλα του μεγαλώνοντας, έχει αναφέρει τον Μπόρις Μπέκερ και τον μετέπειτα προπονητή του Στέφαν Έντμπεργκ.
Ο πρώτους του τίτλος στο tour ήρθε στο Μιλάνο, σε ένα indoor τουρνουά με σκληρή επιφάνεια, ενώ τον πρώτο του Masters Series τίτλο τον πέτυχε στο χώμα(!), στο Αμβούργο το 2002, επί του Μάρατ Σάφιν, μια νίκη που τον έβαλε τότε στο τοπ10 του κόσμου.
Ο πρώτος του grand slam τίτλος ήρθε την επόμενη χρονιά, πού αλλού, στο αγαπημένο του Wimbledon, στο οποίο είχε νικήσει ήδη, 2 χρόνια πριν, τον προηγούμενο κυρίαρχο της επιφάνειας, Πιτ Σάμπρας. Αντίπαλος του εκεί ήταν ο Ελληνοαυστραλός Μαρκ Φιλιππούσης. Το Wimbledon έμελε να το κερδίσει άλλες 6 φορές.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Άνοδος στο νο1 του κόσμου το 2004, 17 grand slam τίτλοι στο ενεργητικό του, 88 τίτλοι καριέρας εκ των οποίων οι 24 σε κατηγορία Masters 1000, 302 συνολικά εβδομάδες παραμονής στη νο1 θέση του κόσμου, εκ των οποίων οι 237 συνεχόμενες (μεταξύ 2004-2008), ενώ έχει αγωνιστεί σε συνολικά 136 τελικούς, μέσα σε μια καριέρα που κοντεύει πλέον την 20ετία.
Η επικράτηση στο Davis Cup το 2014, αλλά και ένα χρυσό (διπλά) και ένα ασημένιο μετάλλιο (μονά) σε Ολυμπιακούς Αγώνες ολοκληρώνουν το παλμαρέ του. Επίσης, έχει πάνω από 1000 νίκες καριέρας (1080) ενώ έχει παίξει πάνω από 1300 παιχνίδια… Και όλα αυτά ενώ δεν έχει αποσυρθεί ποτέ από αγώνα…
Ο Φεντ, μεσουράνησε την περίοδο 2004-2007, στην φρέσκια ηλικία των 23-26 ετών, στην οποία και κέρδισε τον απίστευτο αριθμό των 11 grand slam τίτλων, παίζοντας σε 10 σερί τελικούς major (Wimbledon 2005- Us Open 2007). Έχει φτάσει μέχρι τουλάχιστον τα ημιτελικά major 40 φορές, ενώ είχε τον απίστευτο αριθμό σερί συμμετοχών σε grand slam, 65 το σύνολο, από την έναρξη της χιλιετίας (Αυστραλιανό Όπεν 2000) μέχρι και το φετινό Ρολάν Γκαρός, στο οποίο και απέσυρε τη συμμετοχή του, λόγω προβλήματος στο γόνατο.
Ωστόσο, οι αριθμοί, αν και στην περίπτωση του Ρότζερ λένε πολλά, ωχριούν, μπροστά στις στιγμές μαγείας που έχει χαρίσει αυτός ο άνθρωπος στα γήπεδα όλου του πλανήτη, παίζοντας ένα τένις που δεν είχαμε ξαναδεί ποτέ στο παρελθόν.
Απίστευτη άνεση στην κίνηση, αέρινο footwork, κίνηση «Νουρέγιεφ» μέσα στο court, το καλύτερο φόρχαντ στην ιστορία, εκπληκτική ποικιλία στο παιχνίδι του με slice, ανεβάσματα στο φιλέ, dropshot, λόμπες, πανέμορφο backhand με το ένα χέρι μέχρι και tweener. Every shot in the book…
Ο τρόπος που χτίζει και τελειώνει τους πόντους ο Ρότζερ είναι απαράμιλλος και όλα αυτά σε πακέτο ενός πλήρως επιθετικού παιχνιδιού, το οποίο εξακολουθεί να υποστηρίζει μέχρι και στην προχωρημένη τενιστικά ηλικία των 30+. Είναι μακράν, ο πιο αναγνωρίσιμος και αγαπημένος τενίστας του κοινού, έχοντας σαρώσει τα fan awards εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία, ενώ όπου αγωνίζεται επικρατεί το αδιαχώρητο ακόμα και στις προπονήσεις του.
Ο Ρότζερ όπως και οι περισσότεροι μεγάλοι αθλητές είχε και αυτός τη δική του νέμεση. Και αυτή δεν είναι άλλη από τον Ισπανό Ραφαέλ Ναδάλ. Ο Ισπανός υπερπαίκτης και υπεραθλητής βάσισε το παιχνίδι του πάνω στην μία αδυναμία του Ρότζερ, το backhand με το ένα χέρι, και χρησιμοποιώντας το δικό του μεγάλο όπλο, το απίστευτα σπιναριστό φόρχαντ, μπόρεσε να λυγίσει το ταλέντο του Φέντερερ σε πλείστες περιπτώσεις, έχοντας συνολικό ρεκόρ εναντίον του 23-11.
Ένα ακόμα rivalry, που έχει βγάλει σπουδαία ματς, είναι φυσικά αυτό κόντρα και στον Νόβακ Τζόκοβιτς, στο οποίο ο Ροτζ είχε το πάνω χέρι, στην αρχή της καριέρας του, με τον Νόλε να το ισορροπεί σιγά- σιγά και πλέον να προηγείται με μια νίκη διαφορά, 23-22. Μαζί τους πάντως, και με τον τέταρτο της παρέας, Άντι Μάρεϊ, συνέθεσαν μια γενιά παικτών που δεν έχει ξαναυπάρξει, από πλευράς ποιότητας και κυριαρχίας, φτάνοντας το τένις σε άλλα ύψη και επίπεδα και ανεβάζοντας τον πήχυ για τις επόμενες γενιές.
Ο Ροτζ, πέραν από έναν τεράστιο αθλητή, είναι και τεράστιος άνθρωπος, και το αποδεικνύει έμπρακτα, μέσα από το Roger Federer Foundation, το οποίο λειτουργεί από το 2004, προσφέροντας εκπαιδευτικό έργο σε υπανάπτυκτες περιοχές του πλανήτη, κυρίως στην Αφρική.
Επίσης, θεωρείται fashion icon στο χώρο του αθλητισμού, με το δικό του brandname RF, σε συνεργασία με την NIKE, να έχει δημιουργήσει τρομερή παράδοση στο χώρο της αθλητικής ένδυσης με τρομερές συλλογές, πλησιάζοντας, όσο είναι δυνατόν, την αντίστοιχη μεγάλη σειρά της εταιρείας, αυτή του Michael Jordan.
Στα 35 του, ο Βασιλιάς δεν κάνει και την καλύτερη χρονιά στην καριέρα του. Για πρώτη φορά, ουσιαστικά, στην 18ετή παρουσία του στο tour, έχει βγάλει προβλήματα τραυματισμού, που τον έχουν αφήσει στα πιτς, για μεγάλο μέρος της χρονιάς και χωρίς τίτλο…
Στην αρχή πρόβλημα στο γόνατο, εν συνεχεία μια χρόνια ενόχληση στην πλάτη και μετά πάλι το γόνατο, τον δοκίμασαν πολύ τους τελευταίους 6 μήνες.
Μάλιστα, ανακοίνωσε πρόσφατα, την απόσυρσή του από το υπόλοιπο της σεζόν, για να αφοσιωθεί στην διαδικασία αποκατάστασής του, όπως του συνέστησαν οι γιατροί να κάνει, αν θέλει να συνεχίσει να παίζει για καιρό, στο υψηλότερο επίπεδο. Έχασε, έτσι, την ευκαιρία συμμετοχής στους τελευταίους του, ίσως, Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ωστόσο, η αγάπη του για το τένις είναι τέτοια, η δίψα του για διακρίσεις τόσο μεγάλη, η υποστήριξη του κόσμου τόσο μαζική, που το μόνο σίγουρο είναι, ότι θα τα δώσει όλα για να επιστρέψει στα court από το 2017, φρέσκος και ανανεωμένος, για να μας προσφέρει ακόμα περισσότερες στιγμές απόλυτης μαγείας για όσο καιρό ακόμα το επιθυμεί.
Γιατί, ο Φεντ δεν είναι απλά ο GOAT (Greatest Of All Time). Είναι το ίδιο το τένις…
Χρόνια πολλά «Βασιλιά»!
Κώστας Αϊτάκης
